Dende o seu nacemento, hai nada menos que 34 anos, o traballo de Proxecto Home na prevención e rehabilitación de adiccións evolucionou da man da sociedade galega. Nos seus inicios, a secuela da heroína estaba no seu máximo apoxeo e foi aí onde houbo que centrar esforzos para tratar de canalizar o rumbo do maior número de membros da coñecida como ‘xeración perdida’. Co paso dos anos, e grazas en gran medida á concienciación social xurdida contorna aos riscos desta droga, o jaco perdeu forza. Con todo, o traballo da asociación non perdeu fol debido á capilaridade de substancias como o alcol, a cocaína ou o cánnabis –aqueles que na actualidade xeran un maior número de ingresos nos centros da institución–.
Proxecto Home traballa xa con mozos adictos ás redes sociais: “Pronto pode ser un problemón”
Non toda adicción pasa polo abuso dunha substancia, e é por iso que Proxecto Home hai xa anos que traballa con programas para abordar o problema da ludopatía. Ademais, doutra banda, durante o último ano tratou xa de maneira individualizada a mozas con adiccións ao mundo dixital (redes sociais, videoxogos…), unha problemática que segundo apunta a súa directora, Ofelia Debén, progresivamente irá a máis.
“Todo apunta a que os comportamentos adictivos nesta sociedade irán cada vez en maior medida neste sentido e pronto pode converterse nun problemón para o conxunto da sociedade. Son novos de entre 18 e 25 anos aos que a súa relación coas redes sociais, os videoxogos ou os dispositivos móbiles lles distorsiona a realidade, xerándolles ansiedade e dependencia”, apunta Debén.
Sexa cal fora a substancia ou a adicción conductual, as persoas cun comportamento adictivo teñen a mesma desestruturación que necesita ser atendida.
A forma de abordar estes novos modelos adictivos tampouco varía en gran medida o traballo dos voluntarios da asociación. “Sexa cal fora a substancia ou a adicción conductual, as persoas cun comportamento adictivo teñen a mesma desestruturación que necesita ser entendida e darlle as ferramentas para abordalo”, explica a directora de Proxecto Home. Con todo, obviamente os obxectivos si son diferentes: “Mentres que coas substancias tratamos de lograr unha abstinencia, é dicir, que o consumo remita. No caso das ferramentas dixitais, o fin non é negarlle o acceso se non que hai que hai que educar e axudar ás persoas para poñer límites. Moitos adolescentes non saben vivir sen redes sociais e esas redes sociais teñen que integrarse na vida como algo máis, non que os mozos centren a súa vida nas redes sociais”.
Saúde Mental
Tras moitos anos no seo da organización, máis aló dos cambios no comportamento adictivo dos galegos, Ofelia Debén percibe como os usuarios que acoden á rehabilitarse da man de Proxecto Home fano cunha saúde mental moito máis deteriorada que anos atrás. Así o indican os datos da Memoria de Actividade do pasado ano, que apunta que un de cada catro persoas que recibiu tratamento durante o pasado ano tivo asistencia hospitalaria por problemas psicolóxicos ou psiquiátricos.
A institución de rehabilitación de adiccións alerta do incremento nos problemas de saúde mental entre os usuarios que chegan aos seus centros
“É un dos maiores cambios que noto nos últimos anos. Ademais, esta peor saúde mental para nós supón unha maior dificultade no tratamento, debido a que ademais da substancia á que son adictos a miúdo acoden cunha medicación psiquiátrica pautada”, explica Debén. Esta realidade obrigou a Proxecto Home, mesmo a impulsar un centro específico na cidade de Vigo para abordar este tipo de casos.
Tabú todavía para as mulleres
A prevalencia de problemas de saúde mental entre os usuarios de Proxecto Home é aínda maior entre as mulleres que acoden aos seus centros. Concretamente, o 43,2% delas, case a metade, sufríronos con anterioridade ao comezo do seu tratamento.
Aínda que, acudir a tratar unha adicción a un centro de rehabilitación é aínda un tema tabú para elas. Dos 359 ingresos rexistrados pola institución ao longo do pasado ano, unicamente o 14,2% correspondeu a mulleres.
“O acceso da muller a este tipo de centros sempre foi problemático polo papel que socialmente se nos outorga como coidadoras. Cos fillos e a casa, os problemas quedan nun segundo plano. Poderiamos pensar que estamos no século XXI e isto cambiaría pero segue custando”, explica a directora de Proxecto Home.
O problema non reside unicamente no caso dos internamentos, senón tamén entre aquelas que acoden unicamente a unha primeira fase de avaliación e diagnóstico –806 persoas en total fixérono durante o pasado curso, unicamente 126 delas acudían por primeira vez– . “Aínda nestes casos continúa sendo complicado, é por iso que ás mulleres que son nais, se os seus fillos teñen certa idade, permitímoslles que acudan con eles para facilitar que se acheguen ás terapias de rehabilitación que ofrecemos”, apunta Ofelia Debén.
Fonte: El correo Gallego
